Niet bij alle werken staat erbij dat de Geest het deed. Wat er bijvoorbeeld tijdens de woestijntocht van Israël allemaal gebeurde, daar wordt geen enkele keer de Geest van God genoemd. Toch beschrijft de Bijbel het spreken van God en de aanwezigheid van God als activiteit van de Geest.
Nehemia 9: 19, 20
(19) Hebt Gij hen nochtans door Uw grote barmhartigheid niet verlaten in de woestijn; de wolkkolom week niet van hen des daags, om hen op den weg te leiden, noch de vuurkolom des nachts, om hen te lichten, en dat, op den weg, waarin zij zouden wandelen. (20) En Gij hebt Uw goeden Geest gegeven om hen te onderwijzen; en Uw Manna hebt Gij niet geweerd van hun mond, en water hebt Gij hun gegeven voor hun dorst.
Haggai 2: 4, 5
(4) Doch nu, wees sterk, gij Zerubbabel! spreekt de HEERE; en wees sterk, gij Josua, zoon van Jozadak, hogepriester! en wees sterk, al gij volk des lands! spreekt de HEERE; en werkt, want Ik ben met u, spreekt de HEERE der heirscharen; (5) Met het woord, in hetwelk Ik met ulieden een verbond gemaakt heb, als gij uit Egypte uittrokt, en Mijn Geest, staande in het midden van u; vreest niet!
Aan de wolk/vuurkolom, die steeds bij Israël was, kennen we de relatie die er was tussen God en het volk. Hij was hen nabij. Hij onderwees hen, onderhield hen en leidde hen naar het land. De heerlijkheid van God woonde op de ark des Verbonds, die zijn plaats had in het midden van Israël. Het is niet nodig om overal erbij te zeggen dat Gods Geest er was, want het is overduidelijk dat er geen verschil is tussen God en Gods Geest.
Gods Geest is de aanduiding voor al wat de onzichtbare God doet. Als je in één woord moet zeggen wat de Geest van God is, kun je het beste zeggen: Gods leven. Als Gods leven in mensen werkt, deelt Hij uit van Zichzelf. Van Zijn hoger leven deelt Hij uit, zonder dat Hij het zelf kwijtraakt.