Zondige natuur 1
Ben je wel eens op een begrafenis geweest van iemand die de Heer niet heeft gekend? Vaak wordt dan vol lof gesproken over de overledene. Alle goede daden worden opgenoemd en de conclusie luidt steevast: “Het was een goed mens”. En om elkaar te troosten zegt men dat de overledene nu wel in de hemel zal zijn. Heel modern is trouwens om te beweren dat hij of zij nu een “sterretje” is geworden. Alsof dat zo’n vrolijke gedachte zou zijn: je dierbare eenzaam en eeuwig zwevend in een donkere ruimte daarboven. Kennelijk houden mensen ervan om zichzelf en elkaar voor de gek te houden. We verzinnen gewoon iets en klampen ons daaraan vast. Dan zijn we weer gerustgesteld en kunnen we weer door met het leven van alledag.
Dat is natuurlijk oneerlijk. Je doet alsof. Als mensen zeggen wel een plekje in de hemel te kunnen verdienen doen ze ook alsof. Of ze kennen zichzelf niet. Als je eerlijk bent, zal je moeten erkennen dat “iets verdienen” er helaas niet in zit. De Bijbel leert ons dat ook en legt uit hoe dat komt. De oorzaak is onze oude natuur, onze oude mens. Deze oude mens komt voort uit het “stof der aarde”. Het stof der aarde was al zondig, dus alles wat daaruit voortkomt is ook zondig. Kijk maar naar Adam en Eva: één van de eerste dingen die we van hen weten is dat ze gingen zondigen. Omdat wij afstammelingen zijn van Adam, zondigen wij ook. Wij hebben nu eenmaal zijn “natuur” geërfd. Zoals een appelboom appels voortbrengt, brengt een zondaar zonden voort. De zondige natuur van de mens, wordt ook wel “erfzonde” genoemd. De zonde is de machthebber in het leven van de natuurlijke mens. Of wij willen of niet, wij dienen met onze oude mens de zonde. Daarom staat er van die oude mens niet veel goeds. Lees maar eens:
Romeinen 3:11, 12
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt
12 Allen zijn zij afgeweken, tezamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot één toe.
De verzen die daarna komen zijn nog erger. Lees die maar eens goed door.